Leczenie Boreliozy

Do zarażenia bakteriami Borrelia dochodzi poprzez ukąszenie zakażonego kleszcza. Wydzielając do rany żywiciela ślinę oraz treść jelita środkowego, przekazuje mu również patogeny wywołujące chorobę, jaką jest borelioza. Największe zagrożenie zakażeniem odkleszczowym obserwuje się wiosną i latem, ponieważ jest to okres przeobrażenia się kleszczy w kolejne formy. W naszej strefie klimatycznej można je najczęściej spotkać w lasach liściastych oraz mieszanych. Niemniej jednak kleszcze coraz częściej pojawiają się również na łąkach i w parkach.

Bywa również tak, że borelioza daje o sobie znać po kilku miesiącach, a nawet latach. Choroba może prowadzić do zaburzeń neurologicznych oraz powodować trudności w poruszaniu się i wywoływać dolegliwości bólowe w obrębie stawów. Zarówno we wczesnej, jak i późnej fazie choroby może dojść do rozwoju neuroboreliozy – związanej z zajęciem układu nerwowego przez krętki Borrelia. Zmiany pojawiają się w ośrodkowych i obwodowych strukturach. Mogą wywoływać zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, korzeni nerwowych oraz pojedynczych nerwów. Ta ciężka odmiana boreliozy skutkuje poważnymi zaburzeniami neurologicznymi.

Najczęstszym wczesnym objawem boreliozy jest rumień wędrujący. Staje się on coraz większy, a w centrum widoczne są przejaśnienia. Niekiedy towarzyszy temu gorączka i złe samopoczucie. Krętki za pośrednictwem krwi i limfy rozprzestrzeniają się po niemal całym organizmie. Dochodzi do wczesnej fazy zakażenia rozsianego. W tym okresie pacjenci najczęściej skarżą się na objawy grypopodobne. Na skórze obserwuje się również liczne pierścienie. Są one jednak znacznie mniejsze od tego pierwotnego.