Choroba Parkinsona – przyczyny, objawy, leczenie

Choroba Parkinsona to przewlekła, postępująca choroba neurodegeneracyjna, która wpływa głównie na układ ruchowy. Oznacza to, że z czasem komórki nerwowe odpowiedzialne za koordynację ruchów stopniowo ulegają uszkodzeniu.

Neurolog

Ryzyko rozwoju choroby Parkinsona wzrasta wraz z wiekiem, a przyczyny jej powstawania nie są do końca poznane. Wiadomo, że główną rolę odgrywa degeneracja neuronów dopaminergicznych w istocie czarnej dopaminy, co prowadzi do niedoboru dopaminy – neuroprzekaźnika odpowiedzialnego za przekazywanie impulsów nerwowych związanych z ruchem. Dodatkowo wewnątrz komórek nerwowych zajętych przez proces chorobowy dochodzi do odkładania się patologicznych struktur białkowych nazywanych ciałkami Lewy’ego. Zmiany te mogą również pojawiać się w przebiegu innych schorzeń.

Jakie są objawy choroby Parkinsona? 

Istotą choroby Parkinsona jest zanik tzw. komórek dopaminergicznych znajdujących się w mózgu, przez co pojawiają się takie objawy, jak m.in. spowolnienie ruchowe (bradykineza), sztywność mięśni, drżenie spoczynkowe, zaburzenia równowagi i postawy. Charakterystyczny jest tzw. asymetryczny, jednostronny początek objawów.

Inne objawy, które mogą towarzyszyć chorobie Parkinsona:

• Zaburzenia mowy: cichy, monotonny głos, problemy z artykulacją.
• Zaburzenia snu: bezsenność, nadmierna senność w ciągu dnia.
• Zaburzenia autonomiczne: problemy z ciśnieniem krwi, potliwość, zaparcia.
• Zmiany nastroju: depresja, lęk, apatia.

Istnieją również objawy, które mogą występować wiele lat przed rozwojem pełnoobjawowej choroby Parkinsona. Należą do nich m.in.:

• zaburzenia węchu,
• okresowe drżenie ręki,
• ból barku (tzw. bark zamrożony),
• mikrografia, czyli pisanie małymi litrami, zmiana charakteru pisma,
• brak balansowania kończyny górnej podczas chodzenia.

Jak diagnozuje się chorobę Parkinsona? 

Choroba Parkinsona to choroba neurodegeneracyjna, a więc ma charakter postępujący. Nieleczone objawy z czasem będą ulegać nasileniu, dlatego ważna jest wczesna diagnoza. Chorobę Parkinsona może zdiagnozować lekarz neurolog, ale i lekarz rodzinny, który skieruje pacjenta do odpowiedniego specjalisty.

Do rozpoznania choroby wymagane jest spełnianie odpowiednich kryteriów klinicznych. Z tego powodu podstawową rolę w diagnozowaniu Parkinsona odgrywa wywiad zdrowotny, historia postępowania objawów oraz badanie przedmiotowe, podczas którego neurolog ocenia stan zdrowia pacjenta. W niektórych przypadkach lekarz specjalista neurologii może także zlecić dodatkowe badania diagnostyczne, takie jak: rezonans magnetyczny (MRI) lub tomografia komputerowa (CT) głowy, które pozwalają wykluczyć inne przyczyny objawów. W rzadkich przypadkach może być konieczne pobranie płynu mózgowo-rdzeniowego do analizy.

Jak wygląda leczenie choroby Parkinsona?

Wczesne rozpoznanie choroby Parkinsona pozwala na szybkie wdrożenie właściwej farmakoterapii, którą zazwyczaj uzupełnia się rehabilitacją. Leczenie choroby Parkinsona ma na celu przede wszystkim złagodzenie objawów, opóźnienie progresji choroby i poprawę jakości życia pacjenta.

Farmakoterapia może obejmować przyjmowanie leków dopaminergicznych, inhibitorów MAO-B, leków przeciwcholinergicznych. Ćwiczenia fizyczne pomagają z kolei poprawić mobilność i koordynację ruchową. Chory może również uczestniczyć w terapii zajęciowej, która ma na celu utrzymać aktywność umysłową i niezależność. Niekiedy stosuje się również leczenie chirurgiczne – zwykle w zaawansowanych przypadkach.

Poradnia Neurologiczna w Centrum Lekarskim ALFA